Państwowe Ognisko Baletowe w Szczecinie
-
Kalendarium
Piątek, 2024-04-19
Imieniny: Alfa, Leonii
Historia
Państwowe Ognisko Baletowe powstało na bazie Szkoły Baletu i Tańca Artystycznego utworzonej w 1947r. przez Jadwigę Wirską, przemianowanej w 1950r. na Ognisko Choreograficzne.
1 kwietnia 1951 r. nastąpiło upaństwowienie Ogniska Choreograficznego. Datę tą uważa się za początek istnienia Państwowego Ogniska Baletowego. Zajęcia prowadzone były najpierw w Pałacu Młodzieży, a następnie w Szkole Podstawowej i Liceum Ogólnokształcącym nr 6.
1 grudnia 1954r. Ognisko Baletowe rozpoczęło zajęcia we własnej siedzibie przy ulicy Henryka Pobożnego 3 (dawna świetlica Zarządu Portu Szczecin).
W 1974r. utworzono filię Ogniska Baletowego w Domu Kultury „Hetman” na Pomorzanach. Obecnie ta filia nie istnieje. W latach 1987-1990 z inicjatywy pani dyrektor Ewy Kozar przebudowano Ognisko. Dobudowano piętro, powstały nowe sale.
Po 1994 roku przeprowadzono gruntowny remont ogniska, który nadał mu wymiar nowoczesnej placówki, na miarę XXI-go wieku. Przybyły trzy nowe sale – jedna do prowadzenia zajęć tanecznych i dwie do nauki przedmiotów teoretycznych. Każda sala, oprócz pianina, wyposażona została w specjalistyczną podłogę baletową oraz nowoczesny sprzęt audio – video, pozwalający na prowadzenie zajęć i prób przy wykorzystaniu najnowszych nośników dżwięku i obrazu.
W 2016 r. Państwowe Ognisko Baletowe w Szczecinie obchodziło jubileusz 65-lecia prowadzenia działalności, z tej okazji powstał spektakl taneczny "Pryzmat", do którego choreografię ułożyła Pani Iwona Grzegorczyk oraz Pan Krzystof Lubka.
Do rozwoju placówki przyczynili się kolejni dyrektorzy:
• Ewa Ostachiewicz 1951 – 1953 r.
• Wanda Nowaczyk 1953 – 1955 r.
• Maria Dąbrowska 1955 – 1984 r.
• Elżbieta Kozar 1984 – 1994 r.
• Anna Kubiak 1994 – 2010 r.
• od 2010 roku dyrektorem placówki jest p. Małgorzata Burak.
Nasza działalność ukierunkowana jest na rozwój artystyczny uczniów zgodnie z wrodzonym potencjałem i możliwościami rozwojowymi oraz na przygotowanie ich do uczestnictwa w kulturze.
Uczniowie nieśmiali, zamknięci w sobie przełamują swoje słabości i wypracowują formy oraz metody, które pozwalają im spełniać się w pracy oraz czerpać z niej satysfakcję.
